Eerste les jaar twee, alle studenten welkom!

In een donkere ruimte ging een deur open die de ruimte vervulde met wat lichtstralen van buitenaf.
"Eens kijken, waar zit de lichtknop..." mompelde een jongvolwassen man die de ruimte in kwam lopen.
"Aha, eens kijken of het licht het doet." en daarna drukte hij het knopje in met een simpele beweging. De ruimte, wat duidelijk een leslokaal was, werd verlicht en Peter liep tevreden naar binnen.
"Mooie ruimte, al moet er natuurlijk wel wat aan gebeuren. Grumpig, mag ik je Psychische krachten lenen? Kun je die tafels en stoelen aan de kant zetten?" vroeg de leerkracht aan de Pokémon die hem volgde. Deze knikte blij en maakte wat ingewikkelde handbewegingen, waarna zijn ogen blauw gloeiden en hij zonder enige mooie alle meubels naar de zijkant gooide. Peter glimlachte goedkeurend toen hij dit zag.
"Even stijlvol als altijd Grump, dank je." De paars zwarte big leek blij te zijn met het compliment. "Oké, nu moeten we nog iets doen aan het stof. Ik weet al iets." Peter haalde twee verschillende Pokéballen van zijn riem, die onder zijn vest waren verstopt. Uit de blauwe, een Lurebal, kwam een Feraligatr tevoorschijn, de andere liet Arcanine tevoorschijn komen. "Jongens, jullie willen me vast wel helpen met schoonmaken. Als Feraligatr nou even Surf doet, Grumpig zorgt ervoor dat het water dit lokaal niet uit komt, en Arcanine het daarna weer droogmaakt met Heat Wave. Pas wel op dat je het niet te sterk doen, we willen geen schade veroorzaken. Vinden jullie dat Oké?" Feraligatr keek even naar Arcanine en na een paar seconden stemden ze toe. "Oké, gezien Surf alles hier zal raken, roep ik Arcanine nog even terug, dus tot zo." en Arcanine verdween in zijn Repeatbal. "Staan jullie klaar? Begin dan maar." en nadat Peter dat zei, werd het lokaal gevuld met water, wat daarna weer via het raam weg werd gegooid. Zo kregen de planten ook nog water, vond Peter. Daarna was het de buurt aan Arcanine die de lokaal verwarmde, zodat alles weer mooi droog werd. Na de klus zag het lokaal er stukken beter uit. "Bedankt jongens, rust maar lekker uit."

Het lokaal was nu spik en span en Peter zat voor het bord op de grond te wachten tot de eerste studenten zouden komen. "Ben je er klaar voor Grumpig? Onze eerste les met de studenten op Rikai. Ik vind het best spannend om eerlijk te zijn. Ik hoop dat de lessen een beetje goed bevallen."

De eerste les van het tweede jaar. Er waren veel geruchten over de oude leraren en hun ontslag maar ayano geloofde er niets van, het was gewoon geroddel, want kom op zeg, die 2 waren huis niet met elkaar in bed gekropen ofzo. Ze sloeg haar ogen ten hemel toen een van de eerste klassers vroeg of het gerucht waar was. Ze liep door gevolgd door haar trouwe vriend, Glaceon. Ze grinnikte zachtjes toen Glaceon rondjes om haar heen rende, 'Eerste les, april' zei ze met een glimlachje. Ayano was anders bij haar pokémons, veel vriendelijker. Meestal reageerde ze bot tegen iedereen die haar niet aan stond. Net zoals nu, een 2de klasser stond op de staart van Glaceon en Ayano keek de jongen fel aan, 'Kan je niet uitkijken' snauwde ze. Glaceon keek geirriteerd naar de jongen. Ayano gromde, 'Als jij een staart had dan had ik erop nu opgetrapt' gromde ze naar de jongen. De jongen lachtte schaapachtig maar bood niet eens zijn excuses aan. Ayano keek de jongen fel aan, ze keek naar zijn schoenen en een grimas sierde haar gezicht. Ze trapte er op met haar laars de Jongen greep zijn voet en begon te schelden tegen Ayano wiens ogen fel gingen fonkelen, 'Eigen schuld had je maar moeten opletten en niet op April's staart moeten trappen' zei ze fel. Ze draaide zich met een ruk om en liep weg, ze had geen zin om voor een of ander studentje te laat te komen. April volgde Ayano trouw, haar staart nu in de lucht voor het geval dat. Ayano legde haar handen achter haar hoofd en bleef even voor de deur staan van het lokaal. Ze keek naar haar Glaceon en knikte even toen ze de deur zachtjes open duwde. Ze keek de ruimte in, het zag er schoon uit geen stof. Een leraar stond in de ruimte, Peter als ze het goed had gehoord tenminste. Ze stapte naar binnen en de deur viel weer dicht. 'Hoi' zei ayano droogjes en ging noncholant tegen de muur staan en bekeek Peter van top tot teen, ongeveer even oud als het schoolhoofd schatten ze, dus hij was 23.